Oud Hollandse meeuwen

 Vliegende meeuwen, zijn die er dan…...

 Mijn aller eerste herinnering moet ongeveer in 1970 zijn geweest, en wat mij altijd is bij gebleven is  een 2 tal herinneringen uit die tijd. Mijn oudere broer had van een vriend 2 meeuwtje gekregen, Hij had maar 1 duifje een doffer, hij mocht er niet meer, dit doffertje had zelf een duivin opgescharreld, deze mocht hij toch houden, maar  de jongen moesten worden weg gegeven, en deze waren voor mijn broer. En het tweede was dat op een zonnige dag lang uit in het gras liggend in de tuin van de boerderij, onze meeuwtje hoog in de lucht zagen vliegen. Het is gewoon opmerkelijk dat er in de vorige eeuw bijna niets geschreven is over de vliegen met meeuwen, en in bijzonder de Oud Hollandse Meeuw, je zou er van uit kunnen gaan dat meeuwen niet als vliegduif werden gehouden, maar niets is minder waar. Ik ben op mijn zoek tocht, een aantal opmerkelijke omschrijvingen gevonden. Moore en die beschrijft in zijn bekende standaardwerk Columbarium (1735) het is een meeuwtje tot in de bijzonderheden, er tevens op wijzend dat de Hollanders het betitelden met “ Cortbeke”, naar het vrij korte snaveltje, dat de dieren dragen. De Engelsen noemen het ras Turbit, welke naam het ras heden ten dage na zeer veel veranderingen en omvormingen nog draagt, waarin het over de gehele wereld bekend is geworden. Het is een prettige vogel een vlugge en een goed vlieger en indien het van jongsaf voor wordt geoefend is een zeer goede troepvlieger. Moore heeft bij Girtin een in die tijd (pl.m 1730 ) een welbekende sierduivenfokker een koppel gezien, dat even goed vloog als tuimelaars. (Bron: Avicultura)`  Het meeuwtje of de duif met een Krulkraag. Deze duif is klein van lichaam, heeft een korte bek. Is zeer vlug en wordt om die reden veel als jaagduif gebruikt om andere duiven te vangen. Het meeuwtje is zeer vruchtbaar, en heeft een gekroesde zoom aan de hals, van af de keel tot aan de borst een reeks buitenwaarts opstaande veertje, als ware een jabot, waardoor  de vogel een fraai statig aanzien geeft. Over gehele lichaam zijn ze wit doch de vlerken tot aan de slagpennen gekleurd, en deze vormen op die wijze een dekschild of een mantel op de rug, om welke reden zij ook wel schildmeeuwen genoemd worden. Er zijn er van alle kleuren meestal blauw; maar de lichtgele met hoog gele banden worden als het schoonste gezien en zeldzaamste gehouden. De geel, zwart of rood schilden hebben geen banden die men in het zwart wel bij de blauwgrijze gemarmerde en vaalkleurig aantreft, zoals de zoals de zilver vale met rode banden zijn getekend. Deze duiven zijn gladkoppig, spits of breed gekapt, wat aan de gewone meeuwtje te berispen valt, een gebrekkige kop en snavel, en geen nette houding. (Bron: en herziene druk “De Duivenfokkerij” door A.H.Hedden 1882) De Turbit is het eerste schildmeeuw-duivenras dat uit Azië naar Europa gekomen is. In Engeland werd de schildmeeuw "Turbit" genoemd, een naam waarvan de achtergrond niet bekend is. De Turbit behoort tot de hoogste klasse van sierduiven fokkunst en het zal stellig de eerste sierduif zijn, waarvoor een ideaalbeeld werd ontworpen. De Turbit werd al vanaf het midden van de 17e eeuw gekweekt, toen hij als vliegduif een behoorlijke reputatie had. (Later werkte hij mee aan de ontwikkeling en verbetering van de Belgische Postduif). Hij is vermoedelijk voor honderden jaren in Engeland gefokt uit Anatolische meeuwen omdat er vroeger ook Turbits met een gekleurde staart hebben bestaan. (Bron: meeuwenclub)  Van uit het duivenpark van Spruyt hebben veel meeuwtjes hun weg gevonden naar meeuwen liefhebbers, waardoor hij duivenpark kon financieren.  Spruyt noemde zijn meeuwen Boeren meeuwtjes. Het Boeren meeuwtjes is in 1938 pas erkend als Oud Hollandse meeuw dit was niet zonder strijdt, omdat de gevestigd orde een boerenmeeuw maar niets vonden, omdat buitenlandse meeuwen soorten meer rasadel hadden in hun ogen. Hoewel je de foto’s uit die tijd bekijk van deze buitenlandse meeuwen op valt dat ze niet zo verschillen met de meeuwen die heden ten dage uit Turkije of Libanon en Syrië vandaan komen, ze lijken in type veel op deze “oude types”, meeuwen die daar gehouden worden  als vliegduif.  Meeuwen stonden bekend om hun oriëntatie vermogen, ze hebben een rol gespeeld in het ontstaan van de Belgische postduif. Bij het ras Jan Aarden komen nog steeds duiven voor met kuiven. Op marktplaats is een meeuwen liefhebber die zijn meeuwtjes verhuurd voor bruiloften.  Wat is dan zijn aantrekking kracht voor dit eenvoudige meeuwtje? De vergelijking met de zeemeeuw de gekleurde vleugels, en wat alle meeuwen  gemeen hebben een jabot, en rij gekrulde veertje op de borst. Het kuifje achter op het kopje, en een eenvoudig type met een korte snavel. Daarnaast de zwarte kraal oogjes die altijd vol vertrouwen en pienter aankijken. In het hok gemakkelijk in omgang, broedt en brengt zijn jongen met zorg groot. Velen houden post- of sierduiven door dat ze zijn begonnen met dit eenvoudige meeuwtje.  Een aantal jaren terug zag ik op een kleindierenmarkt in Mol weer dit kleine meeuwtje, later kreeg ik spijt dat ik niet ze had gekocht. De eerst volgende bezoek aan deze markt zag ik deze meeuwtjes weer in een kist zitten, en ik heb er alsnog, 2 rode en 2 zwarte piepers gekocht. En via een advertentie op marktplaats heb ik nog een aantal rode en gele opgehaald. Deze meeuwtjes verrasten mijn door dat ze gemakkelijk 3 kwartier bleven vliegen, omdat ik ze niet wilde verspelen heb ik niet  meer heb los gelaten. De 1ste generatie van de Nederlandse en Belgische  meeuwen vlogen af gelopen zomer in mijn vliegkoppel, en hebben menig uurtjes gevlogen. De vliegstijl is te vergelijken met postduiven qua vliegsnelheid en het wegtrekken van het hok.