Flying Turbits ----- Vliegende meeuwen

Sinds ik in mijn jeugd, en wie niet, in aanraking gekomen met het eenvoudige meeuwtje, heb ik later toen ik begon met hoogvliegers, altijd in mijn achterhoofd gehouden dat het meeuwtjes als vliegduif eigenlijk niet zou mis staan. Toch een schitterend mooi gezicht een geheel witte duif met een gekleurd schild tegen een fel blauwe lucht.

En dat meeuwen konden vliegen was mij wel bekend, maar dat was vroeger, en daar heb ik in het vorige nummer al over uitgeweid. En door het in de jaren van veredelen voor de tentoonstelling, heeft het oude meeuwen type geen goed gedaan. Ik zie het meeuwtje van vroeger gelijk aan de pauwstaartjes van nu, die op duiventillen en kinderboerderijen worden gehouden, waar geen standaard voor gemaakt is maar ze blijven populair. Dat was natuurlijk, en daar van ben ik overtuigd ook gebeurd met het al oude meeuwtje van vroeger.

In 2007 heb ik mijn een doel gesteld om serieus met meeuwtjes  te gaan vliegen. Mijn eerste duiven kwamen van een duivenliefhebber uit Berkel- Enschot,via marktplaats en de anderen van de kleindiermarkt in Mol. De duiven uit Berkel-Enschot waren mooi getekend en hadden ook het vernuft als ze los werden gelaten snel te reageren om weer binnen te komen. Zonder deze eigenschap geen vliegduif, en duif die losvlieg en na zijn rondjes daarna nog een halve dag buiten blijft zitten zijn behoorlijk irritant en is het niet af te leren. Verkeerd aangeleerd hoor ik u al zeggen, nou de een is wel zo slim, en ander is te dom om voor de duivel te dansen.

De van de markt gehaalde duifjes waren de rode de betere vliegers en de zwarte vlogen niet langer dan een kwartiertje. Voor de vakantie van 2008 vlogen een viertal; 3 rode en een gele duivin, 3 kwartier zonder maar een moment aan te geven te willen landen. De eerste vliegprestatie verbaasde mij zeer en werd daardoor nog enthousiaster om verder te gaan met deze meeuwtjes.  De vliegstijl gemakkelijk meevliegende met de postduiven als worden opgeslokt in het koppel, om vervolgens ook netjes er weer met zijn alleen er weer uit te komen. En waarneer ze het hok inzicht hebben en worden gelokt om te landen dan deden ze dat met samengetrokken vleugels in een soort van duikvlucht neer strijken op het hok.  

In 2008 heb ik 3 koppels samen gesteld van de jongen van 2007 en van de oude van duiven uit Berkel- Orschot. Daarnaast de overgebleven meeuwen gekoppeld met sheffield tipplers. Omdat deze duiven de bontfactor hebben wat de schildtekening eigenlijk ook is. En gelet op de witte staart en slagpennen. En natuurlijk was de eerste jaar een bonte stoet van jongen maar vliegen als de beste. Vliegtijden van gemiddeld 3 uur en met een uitschieter van 5 uur en 3 kwartier. Wegtrekken van het hok  om vervolgens weer rondjes te vliegen. De jabot en kuifjes waren bij geen van de jongen zichtbaar. De zuivere meeuwtjes alleen geselecteerd op kleur en tekening en natuurlijk op het vliegen, maar eigenlijk vloog alles wel, dit heb ik gecheckt door ook de meeuwtjes regelmatig alleen te laten vliegen. 

In 2009,  2 tal koppels rode meeuwtjes samen gesteld omdat ik verwachte dat ik hieraan voldoende jongen zou krijgen. Viel tegen omdat de doffers fokonzuiver zijn voor de kleur dit zou dan in moeten houden dat een kwart van de jongen geel van kleur is en duivin zouden moeten zijn, maar dat waren er 6 van de 9 geel, nu op het moment heb ik 4 duivinnen overgehouden en 1 rode doffer. Van de  2 generatie meeuwtjes maal tipplers zitten als een goed getekende jonge doffers bij die goed in de buurt komen voor schildtekening, enkele met een kuifje en 1 zelf al met een jabot. Maar geen enkele jonge duivin die maar op een meeuwtje lijkt, alle jongen duivinnen bont op de kop en een enkel witte veer in de staart of slagpen. En dat van de plus minus 20 jongen. Hoewel een enkel wel een slecht ontwikkelde jabot hadden. 

Het vliegteam van 2009 vloog gemiddeld en 2 tot 3 uur. De vliegstijl had wel een ander karakter, samen vliegen met de postduiven was er niet meer bij. Uit het zicht verdwenen ze ook niet meer zo vaak. De vliegstijl had wel aan hoogte gewonnen, maar eenmaal op midden hoogte duiken ze weer als gekken naar beneden in vorm van een spiraal. Dit duiken verbaasd me niet, want dit komt in de vlieg meeuwen familie wel meer voor. En ik hoop dit vast te kunnen houden in mijn meeuwtjes.

Vliegmeeuwen ze zijn er nog……, 

Wybe Huizenga